تفاوت حسابداری و حسابرسی چیست؟

۱ بازديد

حسابداری و حسابرسی دو فرآیند ضروری برای یک سازمان هستند که ارتباط نزدیکی با فعالیت ها و سوابق مالی آن دارند. علاوه بر تفاوت حسابداری و حسابرسی هر دو نقش اصلی را در عملیات مالی و فرآیندهای ثبت سوابق هر کسب و کار ایفا می کنند. با این حال، نقش ها و حوزه های تمرکز آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. در حالی که حسابداری به حوزه بسیار گسترده‌تری اطلاق می‌شود و همه چیز از جمله جریان پول از سازمان به مدیریت شرکت را در بر می‌گیرد، حسابرسی بیشتر یک خدمات تخصصی است.

حسابرسی بخشی از دنیای امور حسابداری است. این یک بررسی مستقل از سوابق حسابداری و مالی است. این کار برای تعیین اینکه آیا شرکت تجاری عملیات خود را با قوانین و اصول پذیرفته شده حسابداری مطابقت داده است یا خیر انجام می شود.

حسابداری و حسابرسی چیست؟

حسابداری:

امور حسابداری یک کارکرد اساسی در یک تجارت است. به روند جمع آوری، تقسیم بندی، خلاصه، تجزیه و بررسی و ارائه سوابق مالی، معاملات، سودآوری، صورت ها و وضعیت مالی یک سازمان اشاره دارد. این فرآیند شامل مستندسازی تراکنش های مالی یک کسب و کار است. به طور معمول، وظایف حسابداری یک سازمان توسط کارکنان خود آن سازمان انجام می شود. صورت های مالی مورد استفاده در حسابداری خلاصه ای از تراکنش های مالی را در یک بازه زمانی حسابداری ارائه می دهد. حسابداری به شاخه های مختلفی از جمله حسابداری بهای تمام شده، حسابداری مالی ، حسابداری مدیریت و … طبقه بندی می شود.

حسابرسی:

حسابرسی مالی به بررسی دقیق صورت های مالی یا سوابق یک سازمان اشاره می کند. این فرآیند پس از نهایی شدن حساب ها و صورت های مالی انجام می شود. این فرآیند شامل بازرسی و حسابرسی قانونی اسناد مالی است.

حسابرسی یک نظر بی طرفانه و منصفانه در مورد اینکه آیا سوابق و صورتهای مالی بازتابی منصفانه و واقعی از وضعیت مالی واقعی سازمان ارائه می دهد. حسابرسان، معمولاً اشخاص یا نهادهای خارجی، فرآیند حسابرسی را طبق مفاد قوانین لازم الاجرا به  سهامداران انجام می دهند.

دو دسته اصلی حسابرسی وجود دارد: حسابرسی داخلی و خارجی. حسابرسی داخلی توسط یک حسابرس داخلی انجام می شود که معمولاً کارمند سازمان است. حسابرسی خارجی توسط یک حسابرس خارجی منصوب شده توسط سهامداران انجام می شود.

شباهت های حسابداری و حسابرسی

برخلاف تفاوت حسابداری و حسابرسی اکثر فرآیندهای اساسی حسابداری و حسابرسی مشابه هستند. حسابداری و حسابرسی مستلزم درک جامع اصول و مبانی حسابداری است. به طور معمول، این وظایف توسط افراد دارای مدرک حسابداری انجام می شود. آنها از  روش های اصلی محاسبات، حسابداری و تجزیه و ارزیابی برای جمع آوری گزارش ها و صورت های مالی استفاده می کنند.

به طور معمول، رویه‌های مربوط به فعالیت‌های حسابداری و حسابرسی مشابه روش‌های رعایت مالیات است. آنها همچنین می‌توانند همان روش‌های حسابداری مانند نقدی یا تعهدی را داشته باشند . آنها تلاش می کنند تا اطمینان حاصل کنند که سوابق و صورت های مالی به طور دقیق تهیه شده و نمایش منصفانه ای از موقعیت مالی یک سازمان ارائه می دهند.

تفاوت های حسابداری و حسابرسی

تعریف:

حسابداری : حسابداری فرآیند تقسیم بندی، ثبت، تفسیر و خلاصه کردن صورت های مالی و معاملات برای بررسی وضعیت مالی واقعی یک سازمان است.

حسابرسی: حسابرسی فرآیند بررسی صورتهای مالی و سوابق یک سازمان برای یافتن مغایرتها در فرآیند ثبت معاملات و تأیید صحت سوابق است.

هدف:

حسابداری : حسابداری با هدف انعکاس موقعیت واقعی، عملکرد و سودآوری کسب و کار یا سازمان انجام می شود.

حسابرسی : حسابرسی برای تأیید صحت سوابق و اظهارات ارائه شده توسط حسابداری انجام می شود.

نقش:

حسابداری : ارزیابی سود و زیان یا وضعیت مالی یک سازمان برای یک بازه ی زمانی.

حسابرسی : برای تعیین درستی و صحت تمام تراکنش های ثبت شده.

دوره فعالیت:

حسابداری : حسابداری روزانه انجام می شود، زیرا معاملات به صورت روزانه انجام می شود.

حسابرسی : حسابرسی یک بررسی دوره ای است و به طریق ماهانه، سه ماهه یا سالانه انجام می گیرد.

فرد مسئول:

حسابداری : حسابداری توسط حسابداران انجام می شود.

حسابرسی : حسابرسی توسط حسابرسان انجام می شود.

تمرکز:

حسابداری : بر فعالیت ها و معاملات مالی جاری تمرکز می کند.

حسابرسی : بر صورت های مالی قبل تمرکز دارد

حوزه فعالیت:

حسابداری : کلیه سوابق، معاملات و اظهارات دارای پیامدهای مالی.

حسابرسی : سوابق و صورت های مالی نهایی.

جزئیات استفاده شده:

حسابداری : تمام جزئیات مربوط به سوابق مالی و معاملات را ضبط می کند.

حسابرسی : از سوابق و صورت های مالی به صورت نمونه استفاده می کند.

انجام شده توسط:

حسابداری : توسط یک کارمند داخلی انجام می شود.

حسابرسی : توسط یک شخص خارجی یا شرکت مستقل انجام می شود.

چرا به حسابداری و حسابرسی نیاز داریم؟

در صورتی که تفاوت حسابداری و حسابرسی وجود دارد اما هر دو برای سازمان ها لازم است. حسابداری به پیگیری تمام فعالیت های مالی یک کسب و کار، صرف نظر از اندازه سازمان کمک می کند. این به طور قابل اعتماد تمام جنبه های فعالیت های مالی در حال وقوع را ثبت می کند، که یک قسمت از اطلاعات مهم برای مدیریت شرکت شما است.

حسابداری به شناسایی زمینه هایی با عملکرد ضعیف و جنبه هایی که نیاز به اقدامات اصلاحی دارند کمک می کند. اطلاعات به دست آمده از حسابداری همچنین به برنامه ریزی بلند مدت پروژه تجاری کمک می کند.موقعیت مالی کسب و کار کمک می کند تا مشخص شود که چه میزان اعتبار می تواند مجاز باشد و با چه نرخ هایی و …. حفظ حساب‌ها در طی مراحل پرداخت مالیات، ثبت اظهارنامه و درخواست کسر به شما کمک خواهد کرد.

حسابرسی ضروری است زیرا یک نمای کلی بی طرفانه از تجارت ارائه می دهد. ممیزی اغلب خطاهایی را که ممکن است در فرآیندهای کسب و کار وجود داشته باشد شناسایی می کند و صاحبان مشاغل را قادر می سازد تا تغییراتی را برای اصلاح آنها اعمال کنند.

حسابرسی خارجی به ایجاد اعتبار کسب و کار، بهبود روابط با تامین کنندگان/مشتریان و تضمین تصویر عمومی مثبت کمک می کند. فروش یک کسب و کار در آینده به دلیل تکمیل قبلی فرآیند حسابرسی آسان تر خواهد شد. علاوه بر این، این می تواند رتبه اعتباری کسب و کار را افزایش دهد.بدین ترتیب توجه سرمایه گذاران و بانک ها را به خود جلب می کند.

اهمیت حسابرسی در حسابداری چیست؟

حسابداری حوزه وسیعی است که حوزه های تخصصی متعددی را در چارچوب خود در بر می گیرد. حسابرسی یکی از این تخصص هاست. از جمله تقاوت حسابداری و حسابرسی این است که حسابداری شامل ردیابی و ثبت تراکنش های مالی است، حسابرسی به منظور تأیید صحت حساب ها است.حسابرسی، از بسیاری جهات، یکپارچگی کل سیستم حسابداری یک شرکت را ارزیابی می کند.حسابرسی صورتهای مالی به صورت سالانه مهم است حتی اگر شما یک شرکت خصوصی باشید. حتی زمانی که حسابرسی اجباری نیست، انجام آن یک اقدام محتاطانه است.

اهمیت حسابرسی به ویژه در صورت وجود خطا در حساب های شما آشکار می شود. اگر سوابق حسابداری شما جاری یا به خوبی سازماندهی نشده باشد، حسابرس می تواند کمک قابل توجهی در کشف این اختلافات ارائه دهد. اگر جزئیات کشف شده حاکی از هر گونه تقلب یا تخلف باشد، توصیه می شود از خدمات حسابرسان قانونی استفاده کنید.

انواع مختلفی از ممیزی در حسابداری چیست وجود دارد که می توان بر اساس نیازهای خاص یک سازمان از آنها استفاده کرد. حسابرسی مالی ارزیابی می کند که آیا صورت های مالی یک سازمان به طور دقیق نتایج عملیات مالی آن را منعکس می کند یا خیر. این فرآیند تضمین می کند که وضعیت مالی سازمان مطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری است. حسابرسی بررسی می کند که آیا شرکت مطابق با قوانین و مقرراتی است که ممکن است بر صورت های مالی تأثیر با اهمیتی داشته باشد یا خیر.

ممیزی ها باید مطابق با استانداردهای تعیین شده توسط هیئت استانداردهای حسابرسی و اطمینان انجام شود.

تنخواه گردان حسابداری چیست ؟

۲ بازديد

تنخواه گردان حسابداری مفهومی اساسی در مدیریت مالی و حسابداری سازمان ها است که برای تسهیل پرداخت های جزئی و روزانه طراحی شده است. این سیستم به شرکت ها در پردازش هزینه های کوچک به سرعت و با حداقل پیچیدگی کمک می کند. اساساً تنخواه گردان حسابداری به شخصی اطلاق می‌شود که مقدار مشخصی وجه نقد را برای خرید و پرداخت‌های لازم در اختیار دارد و موظف است مدارک مربوط به این هزینه‌ها را با رعایت مقررات مالی به امور حسابداری ارائه کند. هدف اولیه از ایجاد یک حساب تنخواه گردان، کاهش حجم عملیات حسابداری و تسریع در فرآیند پرداخت هزینه ها است. با به کارگیری این روش، سازمان ها می توانند به راحتی نیازهای روزانه خود را برآورده کنند و در عین حال نظارت دقیقی بر هزینه های خود داشته باشند. در این مقاله عمیق تر به مفهوم تنخواه گردان ، انواع مختلف آن، مسئولیت های تنخواه دار و مزایای استفاده از این سیستم می پردازیم.

مطالعه بیشتر : ممیزی در حسابداری چست؟

تنخواه چیست؟

تنخواه به مجموع پول نقدی اطلاق می شود که توسط بخش مالی یک سازمان به کارمندان یا افراد خاصی به منظور تسویه هزینه های جزئی و روزمره تخصیص داده می شود. این مبلغ معمولاً برای خرید لوازم اداری، پوشش هزینه های جزئی مانند کرایه تاکسی و تهیه مواد مصرفی استفاده می شود. فردی که مسئولیت مدیریت این وجوه را بر عهده دارد به عنوان حافظ پول تنخواه گردان شناخته می شود که وظیفه جمع آوری اسناد مربوط به هزینه ها و ارائه آن به مدیر مالی را بر عهده دارد. استفاده از تنخواه به کاهش بار اداری و ساده کردن فرآیندهای مالی کمک می کند. در اصل، تنخواه را می توان به انواع مختلفی از جمله وجوه نقد، چک و کارت تقسیم بندی کرد. هر نوع تنخواه نیازهای سازمانی و روش های پرداخت متفاوتی را برآورده می کند. هدف اولیه استفاده از تنخواه کنترل هزینه ها و تسریع در فرآیند پرداخت بدون نیاز به صدور چک یا انجام معاملات پیچیده تر است. با این حال، برای جلوگیری از سوء استفاده، نظارت دقیق بر هزینه ها و ارائه گزارش های منظم ضروری است.

تنخواه دار کیست ؟

تنخواه دار فردی است که مسئولیت مدیریت و استفاده از مقدار مشخصی از وجوه تحت عنوان تنخواه در یک سازمان یا شرکت را بر عهده دارد. این فرد معمولاً از بین کارکنان مورد اعتماد و با تجربه انتخاب می شود و باید مهارت های لازم برای انجام وظایف مالی و اداری را داشته باشد. تنخواه دار توسط هیئت مدیره یا مدیر مالی منصوب می شود و مسئولیت های آنها شامل رسیدگی به هزینه های جزئی، جمع آوری اسناد و فاکتورها و گزارش به بخش مالی است.

وظایف تنخواه دار را می توان به دو نوع اصلی دسته بندی کرد: در برخی موارد، آنها مستقیماً کالاها و خدمات را خریداری می کنند و فاکتورهای مربوطه را ثبت می کنند. در موارد دیگر، تنخواره دار صرفاً مسئول پرداخت هزینه است، در حالی که خرید توسط دیگران انجام می شود. در هر دو حالت، آنها موظفند کلیه اسناد مالی را جمع آوری کرده و گزارش های لازم را در پایان دوره مالی به حسابداری ارائه کنند. انتخاب یک تنخواه دار مناسب برای سازمان بسیار مهم است، زیرا آنها نقش کلیدی در کنترل هزینه ها و تسهیل فرآیندهای مالی دارند.

وظایف تنخواه دار

تنخواه گردان حسابداری در یک سازمان دارای مسئولیت های متعددی است که به مدیریت و نظارت بر هزینه های جزئی و روزانه کمک می کند. این مسئولیت ها شامل موارد زیر است:

 مدیریت هزینه ها:

تنخواه دار در قبال پرداخت هزینه های جاری و جزئی سازمان پاسخگو است و اطمینان حاصل می کند که تمام پرداخت ها مطابق با مقررات مالی انجام می شود.

 جمع آوری اسناد:

او موظف است فاکتورها و رسیدهای مربوط به خریدها و هزینه ها را جمع آوری و به امور حسابداری ارائه می کند. این اسناد باید به طور دقیق و منظم ثبت شوند.

 نظارت بر موجودی:

تنخواه دار باید پیگیری موجودی حساب را انجام دهد و در صورت لزوم، درخواستی را برای تکمیل به بخش مالی ارائه کند.

تهیه گزارش:

مسئول تهیه و ارائه گزارش های مالی مربوط به هزینه های انجام شده به مدیریت و بخش های مربوطه می باشد.

پایبندی به اصول امانت:

تنخواه دار باید وجوه نقدی را با دقت و یکپارچگی کامل نظارت کند و از پرداخت هزینه‌های غیرمرتبط خودداری کند.

این مسئولیت ها بر اهمیت نقش تنخواه دار در کنترل مالی و تسهیل فرآیندهای پرداخت در سازمان ها تاکید می کند.

انواع تنخواه گردان

تنخواه گردان حسابداری به چندین نوع مختلف تقسیم بندی می شود که هر کدام برای برآوردن نیازها و سیاست های داخلی یک سازمان طراحی شده اند. این دسته بندی ها عبارتند از:

تنخواه گردان ثابت:

در این رویکرد، مبلغی از پیش تعیین شده به صورت ماهانه یا دوره ای به تنخواه دار اختصاص می یابد. تنخواه  دار موظف است در پایان هر دوره گزارشی با جزییات هزینه ها و صورتحساب ها را به حسابداری ارائه کند و هیچ گونه هزینه ای خارج از اقلام تعیین شده نباید از این حساب برداشت شود.

 تنخواه گردان متغیر:

این نوع سقف مشخصی را برای هزینه ها تعیین می کند و تنخواه دار باید در پایان دوره، رسیدها و اسناد هزینه ها را همراه با مانده موجودی به حسابداری ارائه کند.

 تنخواه گردان نقدی:

در این روش هیچ مبلغ ثابتی به تنخواه دار تعلق نمی گیرد. در عوض، تمام هزینه ها باید با مدارک و فیش ها ثبت شود و پرداخت ها فقط پس از تایید انجام می شود.

 تنخواه گردان تعهدی:

در این نوع، میزان هزینه های انجام شده از اهمیت کمی برخوردار است و ارائه یک نسخه از سند برای ثبت هزینه ها کافی است.

این تنوع در انواع تنخواه گردان  به سازمان ها اجازه می دهد تا مناسب ترین روش را بر اساس نیازهای خاص خود انتخاب کنند و در نتیجه کنترل بیشتری بر مخارج جزئی ممکن می سازد.

مراحل ثبت سند تنخواه در حسابداری

فرآیند ثبت تراکنش های تنخواه در حسابداری شامل مراحل خاصی است که به سازمان ها در مدیریت موثر هزینه های جزئی کمک می کند. این مراحل به شرح زیر است:

افتتاح حساب تنخواه گردان:

در ابتدا باید یک حساب تنخواه گردان برای فردی که مسئول مدیریت آن است ایجاد شود. این فرد باید شرایط لازم را داشته باشد و هیأت مدیره باید میزان اولیه تخصیص را تعیین کند.

ثبت هزینه های تنخواه گردان:

پس از دریافت پول نقد، هرگونه هزینه پرداخت شده از این حساب باید با استفاده از رسیدهای معتبر ثبت شود. این رسیدها باید شامل تاریخ، مبلغ، نام گیرنده و هدف هزینه باشد.

ترمیم حساب تنخواه گردان :

در پایان دوره مالی یا زمانی که موجودی تنخواه تا حد مشخصی کاهش می یابد، ترمیم حساب تنخواه ضروری است. این فرآیند شامل جمع آوری رسیدها و فاکتورها و ارسال آنها به بخش حسابداری برای بررسی و تایید است.

بستن حساب تنخواه گردان:

پس از اتمام دوره مالی و بررسی مدارک، حساب تنخواه بسته می شود. در این مرحله، مانده باقیمانده و هزینه های انجام شده باید با هم هماهنگ شوند و گزارش نهایی به اداره مالی ارائه شود.

نحوه ثبت سند تنخواه در حسابداری

ثبت در نرم افزار حسابداری:

برای ثبت سند تنخواه در نرم افزار حسابداری ابتدا از منوی مربوطه گزینه «ثبت سند» را انتخاب کرده و مشخصات مربوط به هزینه ها را وارد کنید. سپس بر اساس نوع هزینه، مبلغ مربوطه را در قسمت بدهکار یا بستانکار وارد کنید.

 تأیید اسناد:

کلیه اسناد و رسیدها باید به امضای تنخواه دار و مدیر حسابداری برسد تا صحت آنها تأیید شود. این مراحل به سازمان ها در حفظ کنترل دقیق بر هزینه های جزئی و افزایش فرآیندهای مالی خود کمک می کند.

اهداف تنخواه گردان حسابداری

تنخواه گردان حسابداری به عنوان یک ابزار مالی در سازمان ها عمل می کند و اهداف مختلفی را دنبال می کند که فرآیندهای مالی را بهبود می بخشد و بار اداری را کاهش می دهد. اهداف مهم تنخواه گردان شامل موارد زیر است:

 تسهیل در پرداخت هزینه های سریع :

یکی از اهداف اصلی استفاده از تنخواه گردان، ساده کردن پرداخت هزینه های جزئی و فوری است. این سیستم کارمندان را قادر می سازد تا بدون نیاز به تاییدیه های طولانی، پرداخت های لازم را به سرعت انجام دهند.

کاهش حجم عملیات حسابداری:

استفاده از یک تنخواه گردان حجم کار مرتبط با وظایف مالی و اداری را کاهش می دهد. این کاهش فرآیندهای حسابداری را ساده می کند و زمان لازم برای پردازش پرداخت را کوتاه می کند.

 کنترل وجوه نقدی:

تنخواه گردان به سازمان ها در دستیابی به نظارت و مدیریت بهتر منابع نقدی خود کمک می کند. این کنترل امکان مدیریت کارآمد هزینه های جزئی و روزانه را فراهم می کند و در نتیجه از مسائل مالی احتمالی جلوگیری می کند.

افزایش انعطاف پذیری مالی:

تنخواه گردان سازمان ها را قادر می سازد تا با سرعت بیشتری به نیازهای مالی پاسخ دهند و هزینه ها را در مواقع اضطراری یا زمانی که دسترسی به منابع بانکی محدود است پوشش دهند.

 مدیریت ریسک:

استفاده از تنخواه گردان به سازمان ها در مدیریت بهتر ریسک های مالی کمک می کند و به آنها امکان می دهد در صورت بروز مشکلات مالی از این منابع برای پوشش هزینه های ضروری استفاده کنند.

این اهداف بر اهمیت تنخواه گردان در بهبود کارایی مالی و اداری سازمان ها و تسهیل اجرای موثر فرآیندهای مالی تاکید می کند.

جمع بندی

تنخواه گردان حسابداری به عنوان یک ابزار مالی موثر در سازمان ها عمل می کند و مدیریت هزینه های جزئی و روزانه را تسهیل می کند. این سیستم کارکنان را قادر می‌سازد تا بدون نیاز به تایید طولانی‌مدت هزینه‌های ضروری را به سرعت پوشش دهند و در نتیجه از اتلاف زمان در فرآیندهای اداری جلوگیری کنند. به طور معمول، تنخواه گردان توسط یک تنخواه نظارت می شود که مسئول جمع آوری اسناد و فاکتورها، ثبت هزینه ها و تهیه گزارش های مالی است.

اهداف اصلی تنخواه گردان شامل کنترل وجوه نقدی، کاهش حجم عملیات حسابداری و افزایش انعطاف پذیری مالی است. با استفاده از پول نقد، سازمان ها می توانند نظارت دقیقی بر مخارج خود داشته باشند و همزمان کارایی را از طریق فرآیندهای مالی ساده بهبود بخشند. در نهایت، ثبت دقیق سند های تنخواه و پایبندی به اصول مالی به حفظ نظم و دقت در حسابداری کمک می‌کند و امکان بررسی و تجزیه و تحلیل مؤثر هزینه‌ها را فراهم می‌کند.

مالیات پزشکان

۳ بازديد

مالیات پزشکان، عمدتاً به دلیل منابع درآمدی متنوع و اغلب غیرقابل ردیابی در این حرفه، همواره چالش هایی را برای سازمان مالیاتی ایجاد کرده است. این وضعیت سازمان را بر آن داشته تا اقداماتی را با هدف تعیین دقیق درآمد واقعی پزشکان انجام دهد که یکی از مهم ترین آنها الزام همه پزشکان به نصب و استفاده از دستگاه های کارتخوان بوده است. در این مقاله به محاسبه مالیات پزشکان، قوانین و مقررات مربوطه و معافیت های قابل اجرا می پردازیم.

مالیات پزشکان چند درصد است

طبق ماده 1 قانون مالیات‌های مستقیم، کلیه افرادی که در ایران به فعالیت‌های درآمدزا اشتغال دارند مشمول مالیات می‌شوند. در نتیجه کلیه پزشکان و سایر متخصصان رشته پزشکی موظف به پرداخت مالیات بر کل درآمد خود هستند. قابل ذکر است که پزشکان صرف نظر از اینکه به صورت مستقل فعالیت می کنند یا با مراکز درمانی همکاری می کنند، ملزم به پرداخت مالیات بر درآمد هستند. مالیات پزشکان مستلزم کسر 10 درصد از حق الزحمه آنها است که به عنوان مالیات تکلیفی از آن یاد می شود. مبلغ کسر شده از حق الزحمه دکتران در پایان ماه پس از دریافت فاکتور از طریق سامانه پرداخت مالیات تعیین شده برای پزشکان پردازش و به حساب پزشک واریز می شود.

نحوه محاسبه مالیات پزشکان

مقررات اولیه حاکم بر مالیات پزشکان با قوانین مالیاتی ایران که بر درآمد افراد اعمال می شود، هم راستا است. محاسبه مالیات برای پزشکان به حوزه تخصص یا سطح علمی آنها بستگی ندارد. در واقع، ارزیابی مالیات برای یک متخصص یا جراح مشابه با یک پزشک عمومی است. تغییرات در مدارک تحصیلی بر میزان مالیات بدهی تأثیری ندارد. بلکه عامل تعیین کننده برای بدهی مالیاتی پزشکان درآمد آنهاست. دکترانی که مقررات مربوط به اظهارنامه دقیق درآمد و پرداخت مالیات مقرر را رعایت نکنند، مشمول جریمه های مالیاتی غیرقابل چشم پوشی خواهند شد.

تکالیف مالیاتی پزشکان چیست؟

انجام تعهدات قانونی یکی از حیاتی ترین مسائل مربوط به محاسبه مالیات پزشکان مخصوصا برای کسانی است که مشمول مالیات مشاغل هستند. رعایت این تعهدات قانونی در بازه زمانی مشخص ضروری است. برخی از وظایف مالیاتی پزشکان عبارتند از:

  • تهیه و تنظیم قرارداد با مراکز بهداشتی درمانی مطابق با مقررات و الزامات مالیاتی.
  • استفاده از دستگاه‌های نقطه فروش و پایانه‌های فروش قانونی.
  • ثبت‌نام و تشکیل پرونده مالیاتی.
  • مراجعه به دفاتر قانونی ثبت معاملات مالی مربوط به مودیان دسته اول.
  • ارائه مدارک مالیات مقطوع از مراکز درمانی.
  • تسلیم اظهارنامه مالیاتی.

مالیات‌بردرآمد پزشکان

نحوه محاسبه مالیات پزشکان طبق قانون مالیات های مستقیم بین انواع پزشک عمومی و متخصص تفاوتی قائل نمی شود. تمرکز در درجه اول بر مالیات پزشکان مستقل، پزشکان شاغل در مراکز بهداشتی و درمانی و کسانی که قرارداد در مراکز پزشکی دارند، است. هر دسته دارای تعهدات و شرایط مالیاتی متمایز است. در جدول زیر در مورد روش های محاسبه مالیات قابل اعمال برای هر گروه از پزشکان توضیح داده‌ایم.

گروه ویژگی‌ها و تعهدات مالیاتی
پزشکان مستقل: گروه اول صاحبان مشاغل با فروش یا مالیات تأیید شده نهایی بالاتر از یک آستانه مشخص موظف به ارائه اظهارنامه مالیاتی، گزارش معاملات فصلی، صدور صورت‌حساب، نگهداری دفاتر قانونی، ارائه اسناد به مأموران مالیاتی و تسلیم لیست حقوق و دستمزد و سایر تعهدات مشابه شرکت‌ها (اشخاص حقوقی).
پزشکان مستقل: گروه دوم صاحبان مشاغل با فروش یا مالیات تأیید شده کمتر از گروه اول، تعهدات شامل ارائه اظهارنامه مالیاتی به روشی مشابه با گروه اول.
پزشکان مستقل: گروه سوم صاحبان مشاغلی که در گروه‌های اول و دوم قرار نمی‌گیرند. تعهدات شامل تسلیم اظهارنامه مالیاتی، تهیه گزارش درآمد و هزینه سالانه و ارائه اسناد مرتبط.
پزشکان شاغل در مراکز درمانی پزشکان عمومی یا متخصص شاغل در مراکز درمانی تعهدات مالیاتی خاصی ندارند. مراکز درمانی وظیفه پرداخت حقوق، بیمه تأمین اجتماعی و محاسبه و پرداخت مالیات‌بردرآمد حقوق را برعهده دارند.
قراردادهای غیرمشارکتی پزشکان طبق قراردادهای غیرمشارکتی برای خدماتی نظیر جراحی، غرامت دریافت می‌کنند. کل درآمد باید توسط پزشک به‌عنوان درآمد شخصی و توسط بیمارستان گزارش شود.

کسر مالیات برای پزشکان

کسر مالیات ممکن است جزئی از مالیات‌بردرآمد تلقی شود که برای پزشکان قابل‌اعمال است و مسئولیت پرداخت آن به مراکز بهداشتی و درمانی اختصاص‌یافته است. اما دکترانی که به‌صورت انفرادی با ارائه خدمات به این تسهیلات کسب درآمد می‌کنند، موظف به اطمینان از پرداخت مالیات تکلیفی هستند. این مالیات بر اساس مفاد ماده 100 قانون مالیات و اظهارنامه مالیاتی ارائه شده توسط مؤدی محاسبه می‌شود. متعاقباً سازمان مالیاتی مبلغی را که باید توسط مؤدی تسویه شود، اعلام می‌کند. جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله تبصره ماده ۱۰۰ مالیات چیست مراجعه فرمایید.

علاوه بر این، توجه به این نکته ضروری است که پزشکان گاهی اوقات بدون استخدام در بیمارستان خدمات ارائه می‌دهند. ارائه خدمات توسط یک پزشک به یک بیمارستان یا مرکز مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اعمال جراحی توسط پزشکان در بیمارستان‌ها یا کلینیک‌ها از جمله خدمات داوطلبانه‌ای است که پزشکان به مراکز درمانی ارائه می‌دهند. در چنین مواردی، پزشکان معمولاً با مرکز مراقبت‌های بهداشتی مربوطه قرارداد می‌بندند. قرارداد بین پزشک و مرکز مراقبت‌های بهداشتی ممکن است به‌صورت مشارکتی یا غیرمشارکتی باشد. محاسبه مالیات پزشکان طبق بند 1 بند 6 قانون بودجه انجام می‌شود.

جریمه عدم استفاده از دستگاه کارتخوان

سازمان مالیاتی جریمه‌هایی را برای پزشکانی که از دستگاه‌های کارتخوان استفاده نمی‌کنند تعیین کرده است. دکتران عمومی و متخصصانی که از دستگاه کارتخوان متصل به سازمان امور مالیاتی استفاده نکنند و یا از طریق پایانه فروش صورت‌حساب خود را ثبت نکنند، طبق بند ۲ ماده ۱۶۹ آیین‌نامه مشمول جریمه‌ای ۲ درصدی در قبال عدم فروش می‌شوند. همچنین هرگونه درآمد شناسایی شده توسط سازمان مالیاتی که توسط این افراد در سامانه فروش ثبت نشده باشد به‌عنوان درآمد کتمان تلقی خواهد شد. در نتیجه این افراد مشمول جریمه غیرقابل‌چشم‌پوشی معادل 30 درصد مالیات متعلق طبق ماده 192 قانون مالیات های مستقیم خواهند بود.

مشوق‌ها برای استفاده از دستگاه‌های کارتخوان

برای تشویق پزشکان به نصب و استفاده از دستگاه‌های کارتخوان، مشوق‌ها و مزایای مختلفی برای کسانی که این دستگاه‌ها را به سازمان مالیاتی متصل می‌کنند، در نظر گرفته شده است. پزشکان ممکن است برای هزینه‌های خرید، نصب و راه‌اندازی سیستم فروش، اعم از نرم‌افزار و سخت‌افزار، به‌شرط ارائه مدارک لازم، بازپرداخت دریافت کنند.

معافیت مالیاتی پزشکان

پزشکانی که با مراکز درمانی خصوصی قرارداد کار منعقد می‌کنند مشمول معافیت مالیاتی درآمد حقوق تا سقف 480.000.000 ریال برای سال 1400 می باشند، بدین معنی که در این سقف، ملزم به پرداخت مالیات بر درآمد حقوق خود نیستند. برای درآمد سالیانه بیش از این مقدار مشمول مالیات بر درآمد به نسبت مبلغ دریافتی خواهند شد.

این افراد که طبق فهرست سازمان برنامه‌ و بودجه با مراکز بهداشتی و درمانی دولتی قرارداد کار و ارائه خدمات درمانی در مناطق کم‌برخوردار ارائه می‌کنند از معافیت مالیاتی سالانه 50 درصد برخوردار خواهند شد. علاوه بر این، دکترانی که در سازمان های نظامی یا مجری قانون استخدام می‌شوند، به طور کامل از مالیات بر درآمد بر درآمد سالانه خود معاف خواهند بود.

در صورتی که پزشک با امکانات بهداشتی و درمانی قرارداد کاری منعقد نکند و در عوض به‌عنوان پزشک قراردادی با دریافت حق‌الزحمه کار کند، باید اظهارنامه مالیاتی درآمد و هزینه خود را تا پایان خردادماه سال بعد به سازمان امور مالیاتی تسلیم کند. همچنین در صورت نصب سامانه محل فروش مشمول معافیت سالانه 360.000.000 ریال برای سال 1400 موضوع ماده 101 قانون مالیات های مستقیم مشمول درآمد مشمول مالیات پزشکان می‌شوند.

مالیات بر ارزش افزوده برای پزشکان

طبق قانون مالیات بر ارزش افزوده ، اشخاص حقیقی و حقوقی هنگام صدور فاکتور فروش، موظف‌اند 9 درصد از مبلغ فروش را به عنوان مالیات پزشکان و عوارض به صورت حساب اضافه و از مشتریان دریافت کنند. در پایان هر فصل باید اظهارنامه مالیات بر ارزش افزوده را به سازمان مالیاتی ارائه کنند.

بااین‌حال، برخی از اقلام به‌عنوان کالاهای معاف طبقه‌بندی می‌شوند، به این معنی که مالیات و عوارض 9٪ نیازی به دریافت از مشتریان ندارد. همانطور که در بند 9 ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده آمده است، انواع داروها، ملزومات پزشکی مصرفی و خدمات پزشکی از جمله مواردی که توسط پزشک ارائه می شود مانند جراحی و معاینه از پرداخت مالیات بر ارزش افزوده معاف هستند.

اظهارنامه مالیاتی برای پزشکان

یکی از تعهدات اولیه مالیاتی برای تعیین تکلیف مالیاتی پزشکان مشمول مالیات مشاغل، تسلیم به‌موقع اظهارنامه مالیاتی اشخاص مقرر در ماده 93 قانون مالیات است.

ذکر این نکته ضروری است که صاحبان بیمارستان‌ها، زایشگاه‌ها، خانه‌های سالمندان، کلینیک‌ها و همچنین صاحبان مراکز آزمایشگاهی و آزمایشی و سایر متخصصان حوزه پزشکی اعم از بالینی و غیربالینی اعم از رادیولوژیست، فیزیوتراپ، مؤسسات بهداشتی و دکتران و دندانپزشکان دارای مطب خصوصی ملزم به ارائه اظهارنامه مالیاتی عملکرد سالانه خود هستند. جهت کسب اطلاعات بیشتر به مقاله اظهارنامه مالیاتی چیست مراجعه فرمایید.

سامانه ارسال مالیات پزشکان

قبل از ثبت نام و اقدام برای تسلیم اظهارنامه، ابتدا ثبت نام در سامانه مودیان مالیاتی ضروری است. پس از تشکیل پرونده مالیاتی و ثبت IBAN برای کد اقتصادی خود، می‌توانید اظهارنامه مالیاتی خود را تکمیل و ارسال کنید.

برای ارسال مالیات، مراحل زیر را دنبال کنید:

  1. به وب‌سایت withholding.tax.gov.ir مراجعه کنید.
  2. برای پیش ثبت نام و ثبت نام الکترونیکی بر روی آیکون کلیک کنید.
  3. پس از ثبت نام، نام کاربری و رمز عبور خود را برای دسترسی به سامانه وارد کنید.
  4. با ورود، هرگونه مشکل یا نقص در پرونده های مالیاتی با خطوط قرمز مشخص می‌شود.

مهمترین مقررات در مورد مالیات پزشکان

محاسبه مالیات پزشکان مانند سایر افراد تابع قوانین مالیاتی ایران در مورد مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی است. روش محاسبه مالیات برای یک پزشک متخصص یا یک جراح مشابه روش یک پزشک عمومی است. تمایز در مدارک تحصیلی آنها بر میزان مالیات بدهی تأثیر نمی‌گذارد. عامل تعیین کننده برای بدهی مالیاتی دکتران سطح درآمد آنهاست.

پزشکانی که مقررات مربوط به اظهار درآمد واقعی و پرداخت مالیات تعیین شده را رعایت نکنند، مشمول جرایم مالیاتی غیرقابل چشم پوشی خواهند شد.

جمع‌بندی

مالیات پزشکان بر اساس منابع درآمد آنها در یک دوره مالی تعیین می شود که می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. در نتیجه، درآمد این گروه بسته به ماهیت فعالیت آنها ممکن است مشمول یک یا ترکیبی از مالیات بر درآمد شخصی، مالیات تکلیفی یا مالیات بر درآمد حقوق باشد. درک این نکته مهم است که واجد شرایط بودن برای معافیت های مالیاتی و مزایای سازمان مالیاتی منوط به انجام تعهدات مالیاتی در مهلت های تعیین شده است.

حسابداری دولتی چیست

۳ بازديد

حسابداری دولتی چیست؟ به فعالیت هایی اطلاق می شود که توسط یک حسابدار دولتی انجام می شود که اسناد مالی را برای ارائه به دولت بررسی می کند. وظایفی که به واسطه حسابداران دولتی صورت می گیرد از حسابرسی حساب های مالیاتی برای تأیید صحت اطلاعات تا بازرسی حساب های مالی سازمان های دولتی مختلف به منظور کشف نشانه هایی از سوء رفتار یا بدهی های مالیاتی را شامل می شود.

حسابداری دولتی جزء لاینفک سازمان ها در زمینه امور حسابداری، مدیریت بودجه و پردازش اظهارنامه مالیاتی است. هر شرکت حداقل به یک حسابدار دولتی برای انجام این مسئولیت ها نیاز دارد. هدف اصلی اجرای این فرآیندها تسهیل برنامه ریزی و تصمیم گیری در مورد کنترل بودجه است. در طول این فرآیند، اطلاعات مالی کلیه وزارتخانه ها، مؤسسات دولتی و نهادهای مشابه جمع آوری، طبقه بندی، پردازش و گزارش می شود تا از مدیریت مؤثر تصمیمات مالی و برنامه های بودجه سالانه مصوب اطمینان حاصل شود. این فرآیند اساساً نوعی سیستم را نشان می دهد. «Governmental accounting » به حسابداری دولتی در انگلیسی می گویند.

مطالعه بیشتر: ممیزی در حسابداری چیست؟

اهداف و کاربردهای حسابداری دولتی

آیا می دانید کاربرد حسابداری دولتی چیست؟ برای ارزیابی عملکرد دستگاه های اجرایی مختلف در زمینه فعالیت های آنها ضروری است. اهداف و کاربرد حسابداری دولتی به منظور حصول اطمینان از موارد زیر است:

  •  صورت های مالی به شیوه ای منصفانه و قابل قبول ارائه می شود
  •  رعایت مقررات و قوانین مالی و محاسباتی
  •  میزان دسترسی به هدف های از پیش تعیین شده
  •  حراست و استفاده مناسب از دارایی ها و اموال

ویژگی های حسابداری دولتی

حسابداری دولتی دارای خصوصیت های متعددی است که از برجسته ترین آنها می توان به جامعیت گزارش های مالی، اجرای به موقع وظایف و قابل استفاده بودن گزارش ها اشاره کرد.

 جامعیت گزارش های مالی

گزارش های مالی باید تمام اطلاعات مالی مرتبط را دربرگیرد. برای تهیه یک گزارش جامع، در نظر گرفتن عوامل مختلفی ضروری است، از جمله:

– مواردی که در طول فرآیند بودجه به آن ارجاع داده شده اند در گزارش بیاورید.

– انتشار موارد قابل افشا در سایت های دولتی.

– مقایسه ارقام مالی واقعی با ارقام تخمینی.

اجرای به موقع وظایف

بسیاری از وظایف مالی و مالیاتی به زمان قابل توجهی برای اجرا نیاز دارند. یک حسابدار دولتی باید تمام مسئولیت ها را به سرعت انجام دهد تا از ارسال به موقع گزارش ها اطمینان حاصل کند. در نتیجه، ما از حسابداران دولتی انتظار داریم که:

– از تیم های حسابداری درخواست کنند تا گزارش ها را طبق برنامه ارائه کنند.

– تهیه گزارش های مالی ماهانه برای ماه مربوطه بدون موکول کردن کارها به روز آخر.

قابلیت استفاده از گزارش ها

گزارش ها باید به اندازه کافی جامع و کامل باشند تا هم برای دولت و هم برای فرآیندهای بودجه ریزی آتی مفید باشند و هم برای خود سازمان کاربردی باشند.

در تهیه گزارش ها باید از روش های سازماندهی شده و تخصصی حسابداری مالی استفاده شود.

مطالعه بیشتر: تفاوت حسابداری و حسابرسی

حسابدار دولتی کیست؟

پس از پرداختن به این سوال که حسابداری دولتی چیست؟ اکنون با نقش یک حسابدار دولتی آشنا می شویم . حسابدار دولتی فردی است که علاوه بر داشتن تخصص در حسابداری، توانایی انجام امور مربوط به شناسایی حساب ها، بودجه بندی، مدیریت عملیات حسابداری سپرده، تهیه حساب های تخصصی درآمد و هزینه اختصاصی، تهیه صورت های مالی ضروری برای موسسات دولتی را نیز دارد.

این وظایف بخشی از وظایف حسابدار دولتی را تشکیل می دهد و هدف اصلی آن تهیه گزارش در مورد درآمدها و هزینه های سازمان های دولتی است. این گزارش‌ها به دولت کمک می‌کند تا مدیریت مالی و بودجه‌بندی سازمان‌ها و بخش‌های مختلف را بهبود بخشد و در عین حال آن را قادر می‌سازد تا کمبودها و مسائل مالی را شناسایی کند.

وظایف حسابدار دولتی

مشاغل حسابداری دولتی نیاز به دانش کاری قوی از قوانین و سیاست های مالیاتی قابل اجرا دارند.حسابداران دولتی بسته به نوع سازمانی که در آن کار می کنند، ممکن است وظایف شغلی مختلفی را انجام دهند. لیست زیر پنج وظیفه شغلی کلیدی را برای این حرفه برجسته می کند.

  • تهیه بودجه و گزارش:حسابداران دولتی برای ادارات و سازمان های دولتی مختلف بودجه تهیه می کنند . آنها همچنین گزارش هایی در مورد مالیات ، هزینه ها و امور مالی عمومی تهیه می کنند. این وظایف مستلزم تحلیل و مستندسازی دقیق است.
  • ارتباط با مقامات دولتی:حسابداران در این حوزه معمولا در کنار مقامات دولتی برای تنظیم بودجه، پیگیری امور مالی و اطمینان از رعایت مالیات کار می کنند. این متخصصان همچنین ممکن است مقامات را در مورد روندهای مالی و مسائلی که بر شاخه های دولت آنها تأثیر می گذارد، در جریان قرار دهند.
  • انجام ممیزی داخلی:برای رعایت قوانین و مقررات مالیاتی، حسابداران دولتی اغلب ممیزی های مالی سازمان ها و ادارات دولتی را انجام می دهند. در طول ممیزی، حسابداران سوابق مالی را تجزیه و بررسی می کنند، هزینه ها و درآمد را ارزیابی می کنند و دارایی ها را مستند می کنند.
  • نگهداری اسناد دقیق:  استفاده از نرم افزارهای مالیاتی و بقیه برنامه ها برای نگهداری سوابق دقیق یک وظیفه کلیدی برای اکثر حسابداران دولتی است. این سندها سپس اطلاعات لازم را برای ممیزی و گزارش های مالی فراهم می کند.
  • توصیه به سازمان های دولتی در مورد هزینه:حسابداران با استفاده از دانش خود در مورد کدهای مالیاتی و سیاست های مالی، به مقامات دولتی در مورد بهترین شیوه ها برای سرمایه گذاری، هزینه و مدیریت دارایی ها توصیه می کنند.

مطالعه بیشتر: حسابداری صنعتی

نتیجه گیری

حسابداری دولتی بخشی جدا نشدنی از سازمان ها در ارتباط با مدیریت بودجه و فرآیند اظهارنامه های مالیاتی است، به صورتی که هر شرکت حداقل به یک حسابدار دولتی برای رسیدگی به این امور نیاز دارد. هدف اولیه اجرای این فرآیندها تسهیل برنامه ریزی و تصمیم گیری در مورد کنترل بودجه است.

در این مقاله به بررسی و شرح موضوعاتی مانند حسابداری دولتی چیست؟ مقدمه ای بر حوزه حسابداری دولتی،اهداف و کاربردهای حسابداری دولتی، مسئولیت‌های یک حسابدار دولتی و پرسش‌ها و پاسخ‌های مهم مرتبط با حسابداری دولتی و… پرداختیم.

بیمه بیکاری چیست ؟

۳ بازديد

بیمه بیکاری چیست؟ نوعی حمایت مالی است که به کارگرانی که به طور غیرارادی بیکار شده اند ارائه می شود. این بیمه به عنوان یک شبکه ایمنی اجتماعی عمل می کند و به افراد در حفظ حداقل درآمد در دوره های بیکاری کمک می کند. برای واجد شرایط بودن برای دریافت مزایای بیکاری، یک فرد باید معیارهای خاصی را داشته باشد، از جمله داشتن حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده و تحت پوشش قانون کار باید باشد.
از مزایای بیمه بیکاری می توان به دریافت کمک هزینه ماهانه، اضافه شدن مدت خدمت به سوابق بیمه ای و افزایش مزایای تامین اجتماعی اشاره کرد. حق بیمه بیکاری 3 درصد دستمزد بیمه شده تعیین می شود که توسط کارفرما پرداخت می شود. در موارد بیکاری ناشی از حوادث غیرمترقبه نیز امکان دریافت مزایای بدون حق بیمه قبلی وجود دارد.

مطالعه بیشتر : مشاور بیمه تامین اجتماعی و اداره کار

شرایط دریافت بیمه بیکاری چیست؟

شروط لازم برای بیمه بیکاری چیست، یک فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

شرایط اولیه

  • باید تابع قانون کار و مقررات تامین اجتماعی باشد.
  • باید به طور غیر ارادی بیکار باشند (به انتخاب خود کار را ترک نکرده باشند).
  • شخص باید حداقل شش ماه پرداخت حق بیمه را داشته باشد.
  • نباید شهروند یک کشور خارجی باشد.
  • اینطور نباشد که مستمری بگیر یک فرد بازنشسته یا فردی از کارافتاده کامل باشد.

شرایط تکمیلی

  • نباید خوداشتغال یا داوطلبانه بیمه شود.
  • باید از کار خود اخراج شده باشند.
  • حداقل یک سال سابقه کار تحت قرارداد با پرداخت حق بیمه داشته باشد.
  • در دسترس بودن برای کار ضروری است.

موارد خاص

  • در مواردی از بیکاری ناشی از حوادث غیرمترقبه مانند سیل، زلزله یا آتش سوزی، برای دریافت مزایای بیکاری نیازی به حداقل سابقه پرداخت حق بیمه نیست.

متقاضی بیمه بیکاری باید مدارک مورد نیاز را به اداره کار و تعاون ارسال کند یا در سامانه بیمه بیکاری بارگذاری کند.

مطالعه بیشتر: قوانین بیمه در حسابداری

بیمه بیکاری به چه افرادی تعلق میگیرد؟

بیمه بیکاری به افرادی تعلق می گیرد که دارای شرایط زیر باشند:

  • مشمول قوانین کار و مقررات تامین اجتماعی باشند.
  • حتماً بی اختیار و بدون انتخاب خودشان بیکار شده اند.
  • آنها باید حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده داشته باشند.
  • آنها نباید شهروند کشورهای خارجی باشند.
  • آنها نباید بازنشسته یا از کارافتاده کامل باشند.
  • آنها نباید افراد خوداشتغال با بیمه اختیاری باشند.
  • باید از محل کار خود اخراج شده باشند.
  • بیمه پرداخت شده آنها باید حداقل یک سال قرارداد کاری باشد.
  • آنها باید برای کار آماده و در دسترس باشند.

همچنین افرادی که در اثر حوادث غیرمترقبه مانند سیل، جنگ، زلزله و آتش‌سوزی بیکار می‌شوند شرایط متفاوتی دارند و برای دریافت مقرری بیکاری نیازی به داشتن حداقل سابقه پرداخت حق بیمه ندارند.

آیا افزایش حقوق بر بیمه بیکاری تاثیر دارد؟

بله، افزایش حقوق بر بیمه بیکاری تأثیر می گذارد. بر اساس قانون جدید بیمه بیکاری، میزان مقرری 55 درصد متوسط حقوق پایه بیمه شده تعیین شده است. بنابراین اگر افزایش درآمد سالانه کارکنان از 55 درصد بیشتر شود، مقرری بیمه بیکاری نیز افزایش می یابد. با توجه به اینکه در سال 2022 افزایش حقوق مقرر در وزارت کار بیش از 55 درصد بوده است، مقرری بیمه بیکاری بر این اساس تعدیل شد. همچنین افزایش حقوق 35 درصدی از سوی وزارت کار برای سال 2024 اعلام شده است که برای کارگران، کارمندان و دریافت کنندگان مقرری بیکاری اعمال خواهد شد.

مدت زمان بین دو دوره بیمه بیکاری چقدر است؟

فاصله بین دو خسارت بیمه بیکاری چیست؟ نکات کلیدی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

  • هیچ محدودیتی در تعداد دفعاتی که فرد می تواند بیمه بیکاری درخواست کند وجود ندارد.
  • قانونی بین دو ادعای بیکاری تعریف نشده است. در نتیجه، هر کارگر، صرف نظر از مدت زمانی که از آخرین ادعای بیمه بیکاری خود می گذرد، در صورت بیکار شدن، واجد شرایط درخواست مجدد بیمه بیکاری است.
  • شرایط درخواست بیمه بیکاری برای بار دوم و مطالبات بعدی با شرایط مطالبه اولیه یکسان است.
  • برای واجد شرایط شدن مجدد برای بیمه بیکاری، یک فرد باید شرایط خاصی را داشته باشد، مانند داشتن حداقل شش ماه حق بیمه پرداخت شده.

بنابراین، هیچ بازه زمانی مشخصی بین دو دوره استفاده از بیمه بیکاری وجود ندارد که به افراد امکان می دهد بدون محدودیت زمانی خاص به این مزایا دسترسی داشته باشند، مشروط بر اینکه شرایط لازم را داشته باشند.

از بیمه بیکاری بعد از مرخصی زایمان می توان استفاده کرد؟

  • بله، امکان دسترسی به بیمه بیکاری پس از مرخصی زایمان وجود دارد، اما باید شرایط خاصی رعایت شود:
  • بیکاری باید غیر ارادی باشد، به این معنی که کارفرما باید پس از پایان مرخصی زایمان، از بازگرداندن فرد به کار خودداری کند.
  • در صورتی که کارفرما از بازگرداندن فرد به کار خودداری کند، کارگر می تواند به هیئت حل اختلاف وزارت کار شکایت کند.
  • در صورت ادامه امتناع کارفرما از اعاده خدمت، فرد برای دریافت مقرری بیمه بیکاری به سازمان تامین اجتماعی معرفی می شود.
  • پس از بررسی پرونده و سابقه پرداخت حق بیمه مقرری بیمه بیکاری تعیین و به فرد واریز می شود.
  • فرد باید معیارهای واجد شرایط بودن عمومی برای دریافت بیمه بیکاری از جمله داشتن حداقل شش ماه سابقه پرداخت حق بیمه را داشته باشد.
  • درخواست بیمه بیکاری باید از طریق سامانه جامع روابط کار ارائه شود.

ذکر این نکته ضروری است که بلافاصله پس از پایان مرخصی زایمان، در صورتی که کارفرما فرد را به کار خود بازگرداند، بدون نیاز به بازگشت به کار برای مدت معین، می توان ادعای بیمه بیکاری را آغاز کرد.

مطالعه بیشتر: مشاور مالی

مبلغ دریافتی بیمه بیکاری چقدر است ؟

مبلغ دریافتی از بیمه بیکاری به شرح زیر محاسبه می شود:

  • مقرری روزانه بیمه بیکاری معادل 55 درصد متوسط دستمزد، حقوق یا پورسانت روزانه فرد بیمه شده است.
  • برای افراد متاهل و افراد تحت تکفل، به ازای هر فرد تحت تکفل 10 درصد حداقل دستمزد در زمان بیکاری اضافه می شود (حداکثر تا چهار نفر).
  • حداقل مبلغ دریافتی نباید کمتر از حداقل دستمزد تعیین شده برای هر سال باشد.
  • حداکثر مبلغ دریافتی نباید از 80 درصد متوسط دستمزد یا حقوق بیمه شده بیشتر باشد.
  • به طور معمول، پرداخت بیمه بیکاری بین 10 تا 15 هر ماه به حساب افراد در بانک رفاه واریز می شود.

در نتیجه،میزان دقیق بیمه بیکاری برای هر فرد متفاوت است و به عواملی مانند حقوق قبلی، وضعیت تأهل و تعداد افراد تحت تکفل بستگی دارد.

آیا بیمه بیکاری عیدی دارد؟

عیدی بیمه بیکاری چیست؟ بیمه بیکاری شامل عیدی نمی شود. نکات مهم درباره این موضوع به شرح زیر است:
در بیمه بیکاری، عیدی پیش بینی نشده است.
بیمه بیکاری به عنوان حمایتی از سوی سازمان تامین اجتماعی است که هیچ تعهدی در قبال ارائه عیدی ندارد.
به طور معمول، عیدی توسط کارفرمایان به کارکنان فعال خود پرداخت می شود، در حالی که افراد دریافت کننده بیمه بیکاری در حال حاضر شاغل نیستند.
بیمه بیکاری شامل کمک هزینه ماهانه است که هر دو ماه یکبار پرداخت می شود، اما شامل عیدی نمی شود.
هدف اولیه بیمه بیکاری به جای ارائه مزایایی مانند عیدی، حمایت موقت از افرادی است که شغل خود را از دست داده اند تا زمانی که شغل جدیدی کسب کنند.
در نتیجه، افرادی که بیمه بیکاری دریافت می کنند، واجد شرایط دریافت عیدی نیستند، زیرا این مزایا برای بیمه بیکاری قابل اعمال نیست.

نتیجه گیری

بیمه بیکاری چیست؟ این بیمه به عنوان یکی از اجزای حیاتی سیستم تامین اجتماعی، نقش حیاتی در حمایت از نیروی کار و حفظ ثبات اجتماعی-اقتصادی در جامعه ایفا می کند. این مکانیسم حمایتی برای افرادی که به طور غیرارادی بیکار شده اند، حمایت مالی می کند و در نتیجه انتقال آنها به فرصت های شغلی جدید را تسهیل می کند. در طول این مقاله، جنبه‌های مختلف بیمه بیکاری، از جمله معیارهای واجد شرایط بودن، میزان مزایای، مدت حمایت و روش‌های محاسبه را بررسی کرده‌ایم.

مشاهده شده است که این بیمه علیرغم مزایای قابل توجهی که دارد، دارای محدودیت هایی نیز می باشد. به عنوان مثال، عدم پرداخت حقوق تعطیلات و محدودیت در طول مدت مزایا از جمله این محدودیت ها هستند. علاوه بر این، ثابت شده است که بیمه بیکاری صرفا یک کمک مالی نیست. همچنین با ارائه خدماتی مانند تمدید کارت بیمه و احتساب دوره های بیکاری در سوابق بیمه ای به تامین اجتماعی کمک می کند. در پایان، مهم است که بدانیم در حالی که بیمه بیکاری یک اقدام موثر برای کاهش اثرات نامطلوب از دست دادن شغل است، نباید به عنوان جایگزینی برای اشتغال پایدار در نظر گرفته شود.

هزینه سرمایه چیست ؟

۴ بازديد

هزینه سرمایه محاسبه حداقل بازدهی است که برای توجیه انجام یک پروژه بودجه بندی سرمایه، مانند ساخت یک کارخانه جدید، ضروری است. این بررسی بر این موضوع تمرکز دارد که آیا یک تصمیم پیش‌بینی‌شده می‌تواند با هزینه‌های مرتبط آن توجیه شود یا خیر.

اکثر شرکت‌ها از ترکیبی از بدهی و حقوق صاحبان سهام برای تأمین مالی گسترش بیزینس خود استفاده می‌کنند. برای این سازمان ها، هزینه کلی سرمایه از میانگین موزون هزینه کل منابع سرمایه حساب می شود. این به عنوان میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) نامیده می شود.

مطالعه بیشتر: سرمایه گذاری در صندوق طلا

نکات کلیدی هزینه سرمایه

هزینه سرمایه نشان‌دهنده بازدهی است که یک شرکت برای توجیه هزینه یک پروژه سرمایه‌ای، مانند خرید تجهیزات جدید یا ساخت یک ساختمان جدید، نیاز دارد.

هزینه سرمایه شامل هزینه های مرتبط با حقوق صاحبان سهام و بدهی است که بر حسب ساختار سرمایه ترجیحی یا موجود شرکت وزن داده می شود. این به عنوان میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) نامیده می شود.

تصمیمات سرمایه گذاری یک شرکت برای پروژه های جدید باید همیشه بازدهی را ایجاد کند که از هزینه سرمایه شرکت برای تامین مالی پروژه بیشتر باشد. در این صورت، پروژه بازدهی برای سرمایه گذاران ایجاد نخواهد کرد.

درک هزینه سرمایه

هزینه سرمایه اطلاعات کلیدی است که برای تعیین نرخ یک پروژه استفاده می شود . شرکتی که یک پروژه بزرگ را شروع می کند باید بداند که پروژه باید چه مقدار پول تولید کند تا هزینه های صورت گرفته آن را جبران کند و سپس به تولید سود برای شرکت ادامه دهد.

شرکت ممکن است این سرمایه را با استفاده از بدهی در نظر بگیرد. از طرف دیگر، آنها ممکن است هزینه های پروژه را بدون بدهی بررسی کنند .

هزینه سرمایه، از نظر یک سرمایه گذار، بررسی بازدهی است که می توان از خرید سهام یا هر سرمایه گذاری دیگری انتظار داشت. این یک ارزیابی است و ممکن است شامل بهترین و بدترین سناریو را شامل شود.

یک سرمایه گذار ممکن است به نوسانات نتایج مالی یک شرکت نگاه کند تا تعیین کند که آیا هزینه سهام با بازده احتمالی آن توجیه می شود یا خیر.

مطالعه بیشتر: تنخواه گردان حسابداری

میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC)

هزینه سرمایه برای یک شرکت معمولاً با استفاده از فرمول میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) محاسبه می شود که هم هزینه بدهی و هم هزینه حقوق صاحبان سهام را در نظر می گیرد. هر دسته از سرمایه شرکت برای رسیدن به نرخ مرکب به تناسب وزن می شود و این فرمول انواع بدهی و حقوق صاحبان سهام فهرست شده در ترازنامه شرکت، از جمله سهام عادی و ممتاز، اوراق قرضه و سایر اشکال بدهی را در نظر می گیرد.

هزینه بدهی

هزینه سرمایه به عاملی در تعیین رویکرد تامین مالی تبدیل می شود: بدهی، حقوق صاحبان سهام یا ترکیبی از این دو.

شرکت های در مراحل اولیه به ندرت دارایی های قابل توجهی برای وثیقه برای وام دارند. بنابراین، تامین مالی سهام معمولا به صورت پیش فرض تامین مالی تبدیل می شود. شرکت‌های کمتر تثبیت‌شده با سابقه عملیاتی محدود، نسبت به شرکت‌های قدیمی‌تر با سوابق معتبر، هزینه بیشتری برای سرمایه می‌پردازند.هزینه بدهی صرفاً به نرخ بهره ای اطلاق می شود که شرکت به بدهی خود می پردازد.

هزینه سرمایه در مقابل نرخ تنزیل

هزینه سرمایه و نرخ تنزیل تا حدی شبیه به هم هستند و اصطلاحات معمولا به جای هم یکدیگر کاربرد دارند که معمولا به واسطه بخش مالی یک شرکت محاسبه می شود و توسط مدیریت برای تعیین نرخ تنزیل کاربرد دارد.

در این صورت ، مدیریت یک شرکت باید هزینه تولید داخلی اعداد سرمایه را به چالش بکشد، چرا که ممکن است آنقدر محافظه کارانه باشد که باعث جلوگیری از سرمایه گذاری شود.

اهمیت هزینه سرمایه

کسب و کارها و تحلیلگران مالی از هزینه سرمایه برای ارزیابی اینکه آیا وجوه به طور موثر سرمایه گذاری می شوند یا خیر استفاده می کنند. اگر بازده سرمایه گذاری بیش از هزینه سرمایه باشد، این سرمایه گذاری در نهایت به سود خالص ترازنامه شرکت کمک خواهد کرد.

برعکس، سرمایه‌گذاری که بازدهی برابر یا کمتر از هزینه سرمایه داشته باشد، نشان می‌دهد که از وجوه عاقلانه استفاده نمی‌شود.

هزینه سرمایه می تواند ارزش شرکت را تعیین کند. شرکتی با مخارج سرمایه ای بالا ممکن است درآمدهای بلندمدت کمتری را پیش بینی کند. بنابراین، سرمایه گذاران احتمالاً ارزش کمتری را در مالکیت سهام آن شرکت درک می کنند.

 

چرا هزینه سرمایه مهم است؟

اکثر بیزینس ها برای رشد و توسعه تلاش می کنند. ممکن است گزینه های زیادی وجود داشته باشد: توسعه یک کارخانه یا ساخت یک کارخانه جدید و بزرگتر. قبل از اینکه شرکت در مورد هر یک از این برچسب ها تصمیم بگیرد، هزینه سرمایه برای هر پروژه پیشنهادی را تعیین می کند. این نشان می دهد که چقدر طول می کشد تا پروژه هزینه های خود را بازپرداخت کند و چقدر در آینده باز خواهد گشت. البته چنین پیش بینی هایی اکثرا تخمینی هستند. با این حال، شرکت باید از یک روش منطقی برای انتخاب بین گزینه های خود پیروی کند.

تفاوت بین هزینه سرمایه و نرخ تنزیل چیست؟

این دو اصطلاح اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما تفاوت هایی وجود دارد. در تجارت، هزینه سرمایه به صورت کلی توسط بخش امور حسابداری معین می شود. تیم مدیریت از این محاسبه برای تعیین نرخ تنزیل پروژه استفاده می کند. آنها تعیین می کنند که آیا پروژه می تواند بازدهی کافی را ایجاد کند تا نه تنها هزینه های خود را پوشش دهد، بلکه برای سهامداران شرکت نیز پاداش ارائه کند.

چگونه میانگین موزون هزینه سرمایه را محاسبه می کنید؟

میانگین موزون هزینه سرمایه منعکس کننده میانگین هزینه سرمایه یک شرکت است که با توجه به نوع سرمایه و نسبت آن در ترازنامه شرکت تعدیل می شود. این با ضرب هزینه هر نوع سرمایه در درصد نمایش آن در ترازنامه شرکت و جمع نتایج مشخص می شود.

نتیجه گیری

هزینه سرمایه را که یک کسب و کار برای تامین مالی عملیات خود متحمل می شود اندازه گیری می کند. این هزینه، استقراض از وام دهندگان یا جمع آوری وجوه از سرمایه گذاران از طریق تأمین مالی سهام را در رابطه با بازده مورد انتظار سرمایه ارزیابی می کند.این معیار برای تعیین اینکه آیا سرمایه به طور موثر به کار گرفته شده است یا خیر، مهم است.